Skip to main content
search
Category

ΓΕΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Kyrizanos Mediterraneo Hospital - Χειρουργική Ογκολογία: Η χειρουργική στην αντιμετώπιση του καρκίνου

Χειρουργική Ογκολογία: Η χειρουργική στην αντιμετώπιση του καρκίνου

By ΓΕΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ, ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑ

Ιωάννης Δ. Κυριαζάνος MD, MSc, PhD, FESPSO, Διευθυντής Τμήματος Χειρουργικής Ογκολογίας Mediterraneo Hospital

Η διαρκώς βελτιούμενη ποιότητα της ζωής του ανθρώπου στις μέρες μας αποτελεί μία παγκόσμια κατάκτηση που έχει τις ρίζες της σε πολλά επιστημονικά επιτεύγματα. Μεταξύ αυτών η αλματώδης και συνεχής πρόοδος της ιατρικής επιστήμης έχει συμβάλλει σημαντικά στην προώθηση τόσο της ποιότητας αλλά και της ποσότητας της ζωής των ανθρώπων αυξάνοντας σημαντικά το μέσο όρο επιβίωσης. Το ευχάριστο αυτό αποτέλεσμα συνοδεύτηκε από μία αναμενόμενη αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού καθώς και των ατόμων της τρίτης ηλικίας. Δυστυχώς, στα ευχάριστα αυτά αποτελέσματα ήρθε να προστεθεί και ένα δυσάρεστο: η παράλληλη αύξηση της συχνότητας ανάπτυξης κακοήθων όγκων στον ανθρώπινο οργανισμό.

Με περίπου 1.500.000 νέες περιπτώσεις κακοηθειών να διαγιγνώσκονται ετησίως παγκόσμια, ο καρκίνος αποτελεί σήμερα την δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως μετά την αθηρωμάτωση, δηλ. τα εγκεφαλικά και τα καρδιακά επεισόδια, και σύμφωνα με στατιστικές μελέτες, ένα στα τρία άτομα θα αναπτύξει κάποια στιγμή στη ζωή του μία νεοπλασία, ακόμη και εάν δεν πεθάνει από αυτή. Δυστυχώς, οι προβλέψεις παραμένουν ιδιαίτερα δυσοίωνες, καθόσον, όπως πρόσφατα ανακοίνωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, μετά το 2030 ο καρκίνος θα αντικαταστήσει τις καρδιοπάθειες σαν πρώτη αιτία θανάτου, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, μέχρι το 2030 αναμένεται να υπερδιπλασιαστούν τα περιστατικά καρκίνου, παγκοσμίως.

Θεραπευτικά, οι ογκολογικοί ασθενείς έχουν συχνά μια σύνθετη σειρά ιατρικών προβλημάτων να επιλύσουν που απαιτούν συνδυασμό θεραπευτικών χειρισμών, όπως η διαγνωστική και θεραπευτική ενδοσκόπηση, η μελέτη της ανταπόκρισή των όγκων σε διάφορα νέα και διαρκώς βελτιούμενα χημειοθεραπευτικά φάρμακα, η χρήση της προηγμένης πια ακτινοθεραπείας, και τέλος η χρήση εξελιγμένων χειρουργικών επεμβάσεων με διαρκώς βελτιούμενες τεχνικές και μέσα. Οφείλει, ως εκ τούτου, η θεραπευτική προσέγγιση του ατόμου με κακοήθη όγκο να παραμένει πάντα επίκαιρη, εξειδικευμένη και προσαρμοσμένη στις ιδιαιτερότητες και επιθυμίες κάθε ασθενούς ξεχωριστά, να είναι δηλαδή και εξατομικευμένη.

Η χειρουργική ογκολογία είναι ο κλάδος της χειρουργικής που εφαρμόζεται στην ογκολογία.
Επικεντρώνεται στη χειρουργική διαχείριση όγκων, και ιδιαίτερα των κακοήθων (καρκινικών) όγκων. Σαν ένας από τους διάφορους τρόπους αντιμετώπισης του καρκίνου, η ειδικότητα της χειρουργικής ογκολογίας εξελίχθηκε σε στάδια παρόμοια με τους άλλους δύο κύριους συνεργάτες της στην αντιμετώπιση του καρκίνου:

– την παθολογική – ογκολογία (η χορήγηση φαρμάκων και ανοσο-χημειοθεραπειών για την αντιμετώπιση του καρκίνου), η οποία αναπτύχθηκε από την αιματολογία και
– την ακτινοθεραπευτική – ογκολογία, η οποία αναπτύχθηκε από την ακτινολογία

Από τεχνικής πλευράς, η χειρουργική ογκολογία αποτελεί μία σειρά καλά σχεδιασμένων και πιστοποιημένων χειρουργικών χειρισμών, που πρέπει να εκτελούνται με ιδιαίτερη λεπτότητα σε περιοχές ανατομικά απαιτητικές και σε ασθενείς με ιδιαίτερα προβλήματα από την συχνά μακρόχρονη μάχη τους με τον καρκίνο, όπως προβλήματα ανοσοκαταστολής, υποσιτισμού, αδυναμίας και κόπωσης. Πρόκειται για μία εξειδικευμένη δράση σε ένα «δύσβατο πεδίο» όπου οι αστοχίες πρέπει να περιορίζονται στο ελάχιστο καθώς οι περισσότεροι ογκολογικοί ασθενείς διαθέτουν μία βασική χειρουργική ευκαιρία. Η εξειδικευμένη λοιπόν χειρουργική προσέγγιση είναι απαραίτητη.

Η σημασία της εκπαίδευσης χειρουργών που εξειδικεύονται στη χειρουργική ογκολογία, υποστηρίζεται από μια σειρά κλινικών δοκιμών, που υπογραμμίζεται ότι ο χειρουργός – ογκολόγος εκτός από την τεχνική γνώση των χειρουργικών τεχνικών, οφείλει να είναι απόλυτα καταρτισμένος και στην θεωρητική προσέγγιση των νεοπλασμάτων, στις εναλλακτικές θεραπευτικές προσεγγίσεις και στην συνολική εκτίμηση του ογκολογικού ασθενούς. Η πολύπλευρη αυτή ενημέρωση οδηγεί σε μακροχρόνιες εκπαιδεύσεις (από τις μεγαλύτερες μεταξύ ιατρών) που συνήθως κυμαίνονται από 6-10 χρόνια.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα της προόδου της Χειρουργικής Ογκολογίας κατά τα τελευταία χρόνια αποτελούν:

Οι ογκολογικές επεμβάσεις:

– που γίνονται πλέον με νεότερες χειρουργικές τεχνικές και είναι λιγότερο επεμβατικές όπως λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά, με λιγότερο πόνο και μικρότερους χρόνους ανάρρωσης
– που γίνονται πλέον με τη χρήση νέων τεχνολογιών όπως λέιζερ, κρυοχειρουργική, ηλεκτροχειρουργική, κατάλυση ραδιοσυχνοτήτων
σε συνδυασμό με νέο-επικουρική θεραπεία που οδηγούν σε πλέον στοχευμένες επεμβάσεις όπως πχ για τον καρκίνο του ορθού που συντηρούν τον σφιγκτήρα του πρωκτού αποφεύγοντας την δημιουργία κολοστομίας
για εκτεταμένο και πλήρη λεμφαδενικό καθαρισμό περιοχικών λεμφαδένων που επηρεάζει σημαντικά την τελική επιβίωση των ασθενών με χαρακτηριστικό παράδειγμα την παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομή (επέμβαση Whipple) για καρκίνο του παγκρέατος και γαστρεκτομή με εκτεταμένη (D2) λεμφαδενεκτομή για καρκίνο του στομάχου
– για τοπικά προχωρημένους κακοήθεις όγκους όπως πχ ο τοπικά προχωρημένος καρκίνος του παγκρέατος που στο παρελθόν θεωρείτο ανεγχείρητος ενώ στις μέρες μας υποβάλλεται σε εκτομή με πιθανότητα 5ετούς επιβίωσης
για την αντιμετώπιση των μεταστάσεων από καρκίνο με χαρακτηριστικά παραδείγματα την χειρουργική των περιτοναϊκών μεταστάσεων και των μεταστάσεων στο ήπαρ (συκώτι). Και οι δύο αυτές κατηγορίες ασθενών μέχρι και πριν από 3 δεκαετίες θεωρούντο ανεγχείρητες περιπτώσεις. Παρά ταύτα, οι πρόοδος της χειρουργικής ογκολογίας απέφερε θεαματικά αποτελέσματα που με την χρήση κυτταρομειωτικών επεμβάσεων, ενδοπεριτοναϊκής χημειοθεραπείας (HIPEC) , ηπατεκτομών 2 σταδίων μετά εμβολισμό και άλλων συναφών τεχνικών απέδωσε επιβιώσεις της τάξεις του 25-55% στην 5ετία για τους ασθενείς αυτούς.

Οι παρηγορητικές επεμβάσεις: Πρόκειται για τις επεμβάσεις που στοχεύουν στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής του ογκολογικού ασθενούς αλλά και οι σημαντικές

Οι προληπτικές (προφυλακτικές) επεμβάσεις: Πραγματοποιούνται σε άτομα με επιβεβαιωμένο αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κάποιων κακοηθειών μετά το ιστορικό και τον γονιδιακό έλεγχο όπως πχ σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού ή των ωοθηκών.

Όλες οι παραπάνω προσπάθειες εντάσσονται σε ένα γενικότερο πλαίσιο εξειδικευμένης ιατρικής αντιμετώπισης που στοχεύει στην πληρέστερη αντιμετώπιση του ογκολογικού ασθενή, ο οποίος στις μέρες μας οφείλει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, αξιοπρέπεια και επιστημονική πληρότητα, γεγονός που αναδεικνύει την κλινική σημαντικότητα της Χειρουργικής Ογκολογίας.

vassilios kalles mediterraneo hospital e1611822617436 - Ογκοπλαστική Χειρουργική: Η σύγχρονη Χειρουργική Αντιμετώπιση του Καρκίνου του Μαστού

Ογκοπλαστική Χειρουργική: Η σύγχρονη Χειρουργική Αντιμετώπιση του Καρκίνου του Μαστού

By MBC, ΓΕΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ, ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΜΑΣΤΟΥ

Δρ. Βασίλειος Καλλές MD, MSc, PhD
Γενικός Χειρουργός – Χειρουργός Μαστού
Τμήμα Χειρουργικής Ογκολογίας & Μονάδα Μαστού Mediterraneo Hospital

 

Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί σήμερα την πρώτη σε συχνότητα κακοήθεια στις γυναίκες, και υπολογίζεται ότι 1 στις 8 γυναίκες θα εμφανίσει κακοήθεια στο μαστό στη διάρκεια της ζωής της,  με τάση αύξησης τις επόμενες δεκαετίες. Παρά την μεγάλη συχνότητά του όμως, η πρόγνωσή του στα πρώιμα στάδια είναι πλέον εξαιρετική, με υψηλά ποσοστά επιβίωσης, καθιστώντας τη νόσο αντιμετωπίσιμη. Στη σημαντική βελτίωση της επιβίωσης έχουν συντελέσει σε μεγάλο βαθμό τόσο η έγκαιρη διάγνωσή του με τον προληπτικό απεικονιστικό έλεγχο και την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού, όσο και οι νεότερες θεραπείες (ακτινοθεραπεία, στοχευμένη χημειοθεραπεία, ορμονοθεραπεία) που πλέον εφαρμόζονται.

Η χειρουργική θεραπεία αποτελεί αναμφίβολα την «αιχμή του δόρατος» στην αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού, έχοντας όμως εξελιχθεί σημαντικά. Παλαιότερα, στόχος της χειρουργικής επέμβασης ήταν μόνο η επιβίωση της ασθενούς, με αποτέλεσμα την εφαρμογή ριζικών και ακρωτηριαστικών επεμβάσεων. Σήμερα, στόχος του σύγχρονου χειρουργού είναι βεβαίως το βέλτιστο ογκολογικό αποτέλεσμα, το οποίο όμως συνδυάζεται με το ελάχιστο τραύμα στο μαστό, την ταχεία ανάρρωση αλλά και τη μικρότερη δυνατή επίδραση στην ποιότητα ζωής της γυναίκας, τόσο σε λειτουργικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο, ώστε η ασθενής να έχει την ευκαιρία να διατηρήσει τη θηλυκότητα και την αυτοπεποίθησή της. Για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους, αναπτύχθηκαν και εφαρμόζονται σύγχρονες τεχνικές διατήρησης του μαστού, ή, στην περίπτωση που ο μαστός δεν μπορεί να διατηρηθεί, αποκατάστασης μετά από μαστεκτομή.

Έτσι, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του όγκου, τις επιθυμίες της ασθενούς αλλά και τη συμβουλή του χειρουργού, υπάρχει η δυνατότητα επιλογών μεταξύ ογκεκτομής (δηλαδή αφαίρεσης του όγκου μόνο, σε υγιή όρια) ή μαστεκτομής (αφαίρεσης ολόκληρου του μαστού), και, κατόπιν, είτε ανασύστασης του μαστού στην πρώτη περίπτωση, δηλαδή αναδιαμόρφωσης του σχήματός του με ειδικές χειρουργικές τεχνικές, είτε, στην περίπτωση αφαίρεσης όλου του στήθους, πλαστικής αποκατάστασης με χρήση ενθεμάτων ή αυτόλογων κρημνών.

Ιδιαίτερα δημοφιλείς τα τελευταία χρόνια, τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα, είναι οι επεμβάσεις διατήρησης του μαστού (ογκεκτομές) στις οποίες όμως εφαρμόζονται χειρουργικές τεχνικές αισθητικής χειρουργικής. Η θεραπευτική μαστοπλαστική (Therapeutic Mammaplasty) εξασφαλίζει την αφαίρεση του όγκου σε ασφαλή χειρουργικά όρια, με ταυτόχρονη ανασύσταση του μαστού με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουμε και ένα όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα, πέρα από την – αδιαπραγμάτευτη – ογκολογική επάρκεια της επέμβασης. Έτσι, χρησιμοποιώντας τομές και χειρουργικές τεχνικές μείωσης και ανόρθωσης του στήθους, το «έλλειμμα» που δημιουργείται από την αφαίρεση του όγκου καλύπτεται με την ανάπλαση του μαστού, ενώ παράλληλα, στον ίδιο ή σε δεύτερο χρόνο, μπορεί να γίνει και επέμβαση συμμετρίας στον υγιή μαστό. Βέβαια, μια τέτοια επέμβαση συνήθως έχει καλύτερα αποτελέσματα σε γυναίκες με μέτριους ή μεγάλους μαστούς, απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό και περισσότερο χειρουργικό χρόνο, ενώ ασφαλώς υπάρχουν κριτήρια επιλογής των ασθενών που είναι κατάλληλες για τη μέθοδο.

Σίγουρα όμως οι επεμβάσεις διατήρησης του μαστού δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε όλες τις ασθενείς. Για παράδειγμα, η παρουσία περισσοτέρων από μιας εστιών σε διαφορετικά σημεία (τεταρτημόρια) στο μαστό, η ύπαρξη ενός μεγάλου όγκου σε ένα μικρού σχετικά μεγέθους μαστό, το ιστορικό προηγούμενης ακτινοβολίας στο μαστό, ή η συνύπαρξη νοσημάτων που αποκλείουν τη δυνατότητα ακτινοβολίας (και ως εκ τούτου επίτευξης ισάξιου ογκολογικού αποτελέσματος της ογκεκτομής με τη μαστεκτομή) επιβάλλουν την αποφυγή μιας τέτοιας επέμβασης και την επιλογή της αφαίρεσης όλου του μαστού, δηλαδή της μαστεκτομής. Ακόμα όμως και στις περιπτώσεις αυτές, υπάρχει πλέον η δυνατότητα αποκατάστασης του μαστού, η οποία πλέον θεωρείται μέρος της θεραπευτικής αντιμετώπισης του καρκίνου του μαστού και όχι μια αισθητική επέμβαση.

Σήμερα, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της ασθενούς, η αποκατάσταση του μαστού μετά από μαστεκτομή μπορεί να ξεκινήσει ήδη από το χρόνο της ογκολογικής επέμβασης (άμεση αποκατάσταση), χρησιμοποιώντας είτε απευθείας  μόνιμα ενθέματα σιλικόνης (αποκατάσταση σε ένα στάδιο), είτε διατατήρες ιστών που τοποθετούνται αρχικά ώστε να προετοιμάσουν το έδαφος για την τοποθέτηση του μόνιμου ενθέματος σε δεύτερο χρόνο (αποκατάσταση σε δυο στάδια). Πλεονεκτήματα της αποκατάστασης σε ένα στάδιο είναι το άμεσο και εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα, που συμβάλλει στη διατήρηση της αυτοεκτίμησης και της ποιότητας ζωής της γυναίκας σε μια τόσο σοβαρή στιγμή, καθώς και η αποφυγή επιπλέον χειρουργικών επεμβάσεων, όμως απαιτείται αφ’ ενός προσεκτική επιλογή των ασθενών και αφ’ ετέρου περισσότερος χειρουργικός χρόνος και μεγαλύτερο διάστημα νοσηλείας.

Μια άλλη σημαντική εξέλιξη των τελευταίων ετών είναι η καθιέρωση της εφαρμογής της Βιοψίας του Φρουρού Λεμφαδένα: με τη μέθοδο αυτή, χρησιμοποιώντας ειδικές τεχνικές σήμανσης, διαπιστώνουμε στη διάρκεια του χειρουργείου αν ο καρκίνος έχει προσβάλλει τους λεμφαδένες της μασχάλης, που είναι και η συνηθέστερη θέση στην οποία «μεταναστεύουν» τα καρκινικά κύτταρα. Η πληροφορία αυτή είναι σημαντική, καθώς αν οι πρώτοι λεμφαδένες δεν είναι προσβεβλημένοι – πράγμα που στη σύγχρονη εποχή της έγκαιρης διάγνωσης αφορά την πλειοψηφία των ασθενών – τότε αποφεύγεται ο λεμφαδενικός καθαρισμός της μασχάλης, μια επέμβαση με σημαντικές πιθανές επιπλοκές (π.χ. λεμφοίδημα, διαταραχές στην κινητικότητα του άνω άκρου), και εκτελείται πλέον μόνον σε όσες ασθενείς είναι επιβεβλημένος.

Κλείνοντας, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι στις μέρες μας ο Καρκίνος του Μαστού είναι μια νόσος που μπορεί να ανιχνευθεί έγκαιρα αλλά και να αντιμετωπιστεί με επιτυχία. Τα νέα δεδομένα μας επιτρέπουν να είμαστε αισιόδοξοι για άριστα αποτελέσματα, έχοντας όμως κάνει τα σωστά βήματα για τη θεραπεία της νόσου. Η σύγχρονη και ολοκληρωμένη χειρουργική αντιμετώπιση, μπορεί να προσφέρει ένα άρτιο ογκολογικό αποτέλεσμα, αλλά και να συμβάλλει σημαντικά στην αυτοπεποίθηση και τη θηλυκότητα της γυναίκας, που αποτελούν αναφαίρετο δικαίωμά της!

37659025 1598562270267119 5388855961182011392 n - HandX: Η Ρομποτική Χειρουργική «στο χέρι» του χειρουργού

HandX: Η Ρομποτική Χειρουργική «στο χέρι» του χειρουργού

By ΓΕΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ, ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Νικόλαος Βαλσαμίδης, Χειρουργός, Διευθυντής τμήματος Eξελιγμένης Λαπαροσκοπικής & Χειρουργικής Παχυσαρκίας Mediterraneo Hospital

Εδώ και λιγότερο από ένα χρόνο χρησιμοποιείται στο Mediterraneo Hospital μία νέα, επαναστατική μέθοδος στις επεμβάσεις της κοιλιακής χώρας.
Είμαστε το πρώτο Νοσοκομείο στην Ευρώπη που την εφαρμόζει συστηματικά και αυτό έγινε μετά από το όραμα και την επιμονή της διοίκησης και των χειρουργών του νοσοκομείου μας, που πάντα επιθυμούν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων. Την ονομάζουμε 3D system EinsteinVision  HandX Ρομποτική Χειρουργική, μία ονομασία που περιγράφει με ακρίβεια αυτό που πραγματικά είναι:
Λαπαροσκοπική χειρουργική μέθοδος με ενισχυμένη ακρίβεια κινήσεων λόγω των ρομποτικών βραχιόνων HandX και της τρισδιάστατης εικόνας που προσφέρει το σύστημα Einstein 3 της εταιρείας Aesculap.

Σήμερα υπάρχουν τρεις κύριοι μέθοδοι χειρουργικής: η ανοιχτή, η λαπαροσκοπική και η ρομποτική που είναι η εξέλιξη της λαπαροσκοπικής.

Καθεμία από αυτές έχει βρει ή βρίσκει τη θέση της στην αντιμετώπιση χειρουργικών παθήσεων. Η επιλογή εφαρμογής της μίας ή της άλλης μεθόδου δεν εξαρτάται μόνο από το αν αυτή αποτελεί την ενδεδειγμένη επιστημονικά μέθοδο αντιμετώπισης της συγκεκριμένης πάθησης βάσει των σύγχρονων Ιατρικών κατευθυντήριων Οδηγιών,  αλλά και  από την ικανότητα του χειρουργού να την εφαρμόσει σωστά .

Για την ανοιχτή χειρουργική δεν χρειάζεται να γράψω πολλά. Πρέπει να ανήκω στις τελευταίες γενιές χειρουργών που απέκτησαν ικανή εκπαίδευση και στην ανοιχτή, πέρα από τις μοντέρνες μεθόδους χειρουργικής.
Διατηρεί ακόμα την θέση της στην φαρέτρα των επιλογών, αλλά πολύ σύντομα η εξέλιξη της επιστήμης θα κάνει τις ανοιχτές επεμβάσεις απαραίτητες σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις. Η ρομποτική τεχνική Handx είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα της επιστημονικής εξέλιξης που περιορίζει την ανοιχτή χειρουργική.

Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής είναι πολλά. Πολλά ερευνητικά πρωτόκολλα και δημοσιευμένες μελέτες έχουν καθιερώσει σήμερα τη μέθοδο στο σύνολο της Επιστημονικής Χειρουργικής κοινότητας παγκοσμίως. Οι μέρες που οι παλιοί χειρουργοί έλεγαν: «γιατί να δω τι έχει πίσω από μια πόρτα μέσα από την κλειδαρότρυπα, αφού μπορώ απλά να ανοίξω την πόρτα», στην προσπάθεια τους να πείσουν υπέρ της ανοιχτής χειρουργικής, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Το «να ανοίξεις» την πόρτα κρύβει ικανούς κινδύνους για την υγεία των ασθενών και δεν βοηθάει στην γρήγορη αποκατάστασή τους. Η εφαρμογή της λαπαροσκοπικής μεθόδου αποδεικνύει στην πράξη τη μείωση του χρόνου αποκατάστασης, όπως ακριβώς ορίζεται στα συμπεράσματα των μελετών.

Τα τελευταία χρόνια έχουν εξελιχθεί ρομποτικά συστήματα με σκοπό την ενίσχυση των μικρών κινήσεων, «της λεπτομέρειας» του χειρουργείου και κυρίως τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των χειρουργημένων ασθενών, αφού με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η προστασία μικρών νεύρων και αγγείων που δεν φαίνονται με το γυμνό μάτι.

Θα δούμε στον παρακάτω συγκριτικό πίνακα ότι κάθε μέθοδος έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα εφαρμογής, έγκειται δε η επιλογή μίας από αυτές όχι μόνο στις ενδείξεις αλλά στην εμπειρία του θεράποντος χειρουργού.

Ανοιχτή Χειρουργική Λαπαροσκοπική Ρομποτική Χειρουργική
Πλεονεκτήματα Ελευθερία κινήσεων χειρισμών Πολύ καλή εξέλιξη εφαρμογών Ελευθερία κινήσεων χειρισμών
Αποδεδειγμένη εφαρμογή Αποδεδειγμένη εφαρμογή Εξάλειψη τρέμουλου
Απευθείας όραση – 3D Όραση Ελάχιστα επεμβατική Μικρο-χειρουργική
Σταθερός χρόνος επέμβασης Σταθερός χρόνος επέμβασης Προσαρμογή εύρους κινήσεων
Καλός συγχρονισμός μάτι-χέρι Απευθείας Όραση 3D Όραση
Εύκολη καθοδήγηση-εκμάθηση Μείωση χρόνου νοσηλείας Πιο αποστειρωμένο περιβάλλον
Αφή Μείωση χρόνου αποκατάστασης Εφαρμογές τηλε-χειρουργικής
Αύξηση ικανοποίησης ασθενών Εργονομική για τον χειρουργό
Μειονεκτήματα Μη ικανοποιητική αποστείρωση Καμπύλη εκμάθησης Έλλειψη Αφής
Μεγάλο χειρουργικό τραύμα Δισδιάστατη κίνηση Κόστος
Ενισχυμένο τρέμουλο Δισδιάστατη όραση Καμπύλη εκμάθησης
Αύξηση χρόνου νοσηλείας Ενισχυμένο τρέμουλο Χρόνος χειρουργείου
Έλλειψη αφής Χρήζει περισσότερης μελέτης

Με τη Ρομποτική Χειρουργική Μέθοδο HandX:

α) κρατάμε όλα τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής μεθόδου.
β) εμπλουτίζουμε με τα κυριότερα πλεονεκτήματα της αμιγώς Ρομποτικής Χειρουργικής.
γ) εξαλείφουμε τα μειονεκτήματα των δύο αυτών ελάχιστα επεμβατικών μεθόδων.
δ) κρατάμε το κόστος σε επίπεδα που δεν υπερβαίνουν συνήθως το κόστος μια αμιγώς λαπαροσκοπικής μεθόδου.

HandX Nikolaos Valsamidis Robotic Surgery 1 - HandX: Η Ρομποτική Χειρουργική «στο χέρι» του χειρουργού

Σε ποιες επεμβάσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί η νέα μέθοδος;

Το HandX βρίσκει εφαρμογή σε χειρουργεία βουβωνοκήλης, κοιλιοκήλης, διαφραγματοκήλης, χειρουργεία παχυσαρκίας, προστατεκτομής και νεφρεκτομές καθώς επίσης και σε γυναικολογικές επεμβάσεις. Γενικά η εφαρμογή του περιλαμβάνει όλο το φάσμα των λαπαροσκοπικών χειρουργείων, όπως φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα:

Γενική Χειρουργική Ουρολογία Γυναικολογία
Χειρουργείο κήλης Νεφρεκτομή Εκτομή κύστης ωοθήκης
Σκωληκοειδεκτομή Ριζική προστατεκτομή Ωοθηκεκτομή/ Σαλπιγγεκτομή
Διαφραγματοκήλη / ΓΟΠΝ Ινομυεκτομή
Κολεκτομή Ολική υστερεκτομή
Εντερεκτομή
Γαστρεκτομή
Χολοκυστεκτομή
Ηπατεκτομή
Εκτομή παγκρέατος
Χειρουργεία Παχυσαρκίας
Εκτομές όγκων κοιλιακής χώρας

Τελικά, τι είναι η Ρομποτική Χειρουργική Μέθοδος HandX;

Πρόκειται για μια νέα μέθοδο Ρομποτικής Χειρουργικής την οποία εφαρμόζει πρώτο στην Ευρώπη το Mediterraneo Hospital.  Είναι μια 3D λαπαροσκοπική μέθοδος με ενισχυμένη ακρίβεια κινήσεων μέσω των ρομποτικών βραχιόνων HandX.
Η μέθοδος αυτή συνδυάζει όλα τα πλεονεκτήματα της  λαπαροσκοπικής μεθόδου και της συμβατικής ρομποτικής μεθόδου ,δηλαδή την τρισδιάστατη όραση και την εξαιρετική ακρίβεια κινήσεων που επιτρέπουν την προστασία μικρών αγγείων και νεύρων κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, τις μικρές τομές, το μειωμένο χρόνο νοσηλείας, και την ελάττωση του μετεγχειρητικού πόνου. Το κόστος εφαρμογής της νέας μεθόδου είναι περίπου ίδιο με αυτό ενός λαπαροσκοπικού χειρουργείου.
Το μικρό επιπλέον κόστος της μεθόδου αντισταθμίζεται από την εξοικονόμηση ακριβών υλικών που χρησιμοποιούνται σε λαπαροσκοπικές επεμβάσεις, τις μειωμένες ημέρες νοσηλείας, τις λιγότερες μετεγχειρητικές επιπλοκές και την ταχύτερη επιστροφή του ασθενούς στην εργασία του.

 

reflux 1 - Γάστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση και η αντιμετώπισή της

Γάστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση και η αντιμετώπισή της

By ΓΕΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ, ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ - ΣΤΟΜΑΧΟΥ

michail kourkoulos 300x300 - Γάστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση και η αντιμετώπισή τηςΜιχαήλ Σ. Κούρκουλος MSc FRCS, Διευθυντής Γενικός Χειρουργός Mediterraneo Hospital με εξειδίκευση στο Ανώτερο Πεπτικό

 

Τι είδους πάθηση είναι η γαστρο-οισοφαγική παλιδρόμηση (ΓΟΠ);      

Η γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση ή όξινη παλινδρόμηση, είναι μια χρόνια κατάσταση που εμφανίζεται στο 10-20% του γενικού πληθυσμού, και συνήθως αντιμετωπίζεται με αλλαγή δίαιτας και τρόπου ζωής, σε κάποιες περιπτώσεις με φαρμακευτική αγωγή, ενώ σπάνια μπορεί να είναι απαραίτητη η διενέργεια χειρουργείου ή άλλων ελάχιστα επεμβατικών μεθόδων.

Ποια είναι τα συμπτώματα που μας κάνουν να υποπτευόμαστε Γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ);

Η ΓΟΠ περιλαμβάνει μια σειρά συμπτωμάτων με πιο συχνό το πόνο-κάψιμο στο στήθος σε σημείο που μερικές φορές υποδύεται στεφανιαία νόσο.
Μπορεί να εμφανιστεί επίσης ως παλινδρόμηση τροφών στο στόμα ή ακόμα και ως έμετοι, αναπνευστικά προβλήματα ή επιδείνωση άσθματος λόγω παλινδρόμησης οξέος στους πνεύμονες, δύσοσμη αναπνοή ή καταστροφή των δοντιών λόγω χρόνιας επαφής με γαστρικά οξέα.
Τα περισσότερα από τα συμπτώματα είναι χειρότερα το βράδυ λόγω κατάκλισης, και μετά από μεγάλα γεύματα.

Πού οφείλεται η ΓΟΠ;  

Η συνηθέστερη αιτία είναι η ύπαρξη διαφραγματοκήλης, που σημαίνει ότι ένα μέρος του στομάχου, συνήθως μαζί με τον βαλβιδικό μηχανισμό που αποτρέπει την παλινδρόμηση, βρίσκεται σε λάθος ανατομικό σημείο εντός του θώρακα αντί της κοιλιάς.
Άλλες αιτίες είναι η παχυσαρκία, η εγκυμοσύνη που προκαλεί χαλάρωση του βαλβιδικού μηχανισμού λόγω των ορμονών της εγκυμοσύνης, φάρμακα όπως κορτιζονούχα και γενικά ουσίες που προκαλούν χαλάρωση του βαλβιδικού μηχανισμού, καθώς και σπάνια σύνδρομα που προκαλούν ‘υπεροξύτητα’ του στομάχου ή δυσλειτουργία του οισοφάγου.  Γενικά η ΓΟΠ επιδεινώνεται από αυξημένο σωματικό βάρος, διατροφικές συνήθειες και τρόπος ζωής, άρα τα συμπτώματα μπορούν να βελτιωθούν με αλλαγή τρόπου ζωής σύμφωνα με τις οδηγίες του ειδικού.

Είναι επικίνδυνη πάθηση η Γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση;

 Δυστυχώς η μακροχρόνια έκθεση του οισοφάγου στα γαστρικά οξέα μπορεί να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα. Στα πρώτα στάδια αναπτύσσεται χρόνια φλεγμονή της επιφάνειας του οισοφάγου που ονομάζεται οισοφαγίτιδα. Εφόσον αυτή δεν αντιμετωπιστεί, η χρόνια έντονη φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε ουλώδη στένωση του οισοφάγου, η οποία εκδηλώνεται με απόφραξη του οισοφάγου και αδυναμία κατάποσης στερεών τροφών. Η πιο ανησυχητική επιπλοκή της ΓΟΠ είναι η ανάπτυξη Οισοφάγου Barrett, που αποτελεί μετατροπή των κυττάρων της επιφάνειας του κατώτερου οισοφάγου, σε άλλο καλοήθη τύπο, που όμως εμφανίζει πιθανότητα μετατροπής σε καρκίνο του οισοφάγου. Σπάνια, και εφόσον τα συμπτώματα της ΓΟΠ αγνοηθούν, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η ανάπτυξη καρκίνου του κατώτερου οισοφάγου.

Ποιες είναι οι απαραίτητες αλλαγές στη δίαιτα μου και τον τρόπο ζωής μου, ώστε να βελτιωθούν τα συμπτώματα και να μειωθεί η πιθανότητα άλλων προβλημάτων;  

Η απώλεια βάρους είναι η σημαντικότερη αλλαγή που οδηγεί σε βελτίωση των συμπτωμάτων της ΓΟΠ.
Ο καφές και η σοκολάτα περιέχουν ουσίες που προκαλούν χαλάρωση του βαλβιδικού μηχανισμού του κατώτερου οισοφάγου, και η αποφυγή τους βελτιώνει τα συμπτώματα. Το ίδιο ισχύει για το κάπνισμα.
Τα αεριούχα ποτά και η μπύρα διατείνουν το στομάχι λόγω απελευθέρωσης του αερίου και προκαλούν διάνοιξη του βαλβιδικού μηχανισμού, επιδεινώνοντας τα συμπτώματα και καλό είναι ν αποφεύγονται. Το κόκκινο κρασί επίσης προκαλεί παλινδρόμηση, κυρίως λόγω των φλαβινοειδών που περιέχει.
Καλό είναι επίσης να αποφεύγονται τα μεγάλα γεύματα που επίσης φουσκώνουν το στομάχι και προκαλούν παλινδρόμηση. Επίσης να αποφεύγονται όξινα γεύματα και μπαχαρικά. Κάποιοι ασθενείς παραπονιούνται ότι τα συμπτώματα επιδεινώνονται από τροφές όπως η ντομάτα και το μήλο.
Τέλος, είναι σημαντικό να μην κοιμόμαστε για περίπου 3 ώρες μετά το βραδινό γεύμα, καθώς ένα στομάχι γεμάτο τροφή σε οριζόντια θέση κατάκλισης σίγουρα θα προκαλέσει συμπτώματα. Πολλοί ασθενείς κοιμούνται με 2-3 μαξιλάρια, καθώς η επικληνής θέση του σώματος μειώνει την παλινδρόμηση.
Προσωπικά θεωρώ ότι, επειδή τα μαξιλάρια συνήθως γλιστρούν κατά τη διάρκεια της νύχτας, είναι προτιμότερη η ανύψωση του άνω μέρους του στρώματος. Μερικά βιβλία κάτω από το στρώμα είναι ο απλούστερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό. Εναλλακτικά, υπάρχουν ειδικά μαξιλάρια-σφήνες για τον ίδιο σκοπό.

Υπάρχει κάποια αγωγή που να βελτιώνει τα συμπτώματα μέχρι να έχουν αποτέλεσμα οι αλλαγές στον τρόπο ζωής;

 Η θεραπεία πρώτης γραμμής για τα συμπτώματα της ΓΟΠ, είναι φάρμακα που μειώνουν την οξύτητα του στομάχου, εξουδετερώνουν τα γαστρικά οξέα, ή παρέχουν προστασία στην επιφάνεια του οισοφάγου. Το είδος, η δοσολογία και η διάρκεια της αγωγής, καθώς και αν θα χρειαστεί διερεύνηση πριν ξεκινήσει, εξαρτάται από το είδος, τη βαρύτητα και τη διάρκεια των συμπτωμάτων.
Για ήπια τυπικά συμπτώματα που βελτιώνονται με την αλλαγή τρόπου, δεν είναι απαραίτητη η διερεύνηση, αλλά καλό είναι αυτή η απόφαση να λαμβάνεται από ειδικό.
Η συνηθέστερη αγωγή για πρώτη εμφάνιση ΓΟΠ, είναι μια δοκιμαστική αγωγή 4-6 εβδομάδων με ένα από τα Losec, Laprazol, Nexium ή κάποιο άλλο της ίδιας οικογένειας, σε συνδυασμό με Gaviscon εφόσον υπάρχουν επιπλέον συμπτώματα. Σε άτομα που εμφανίζουν ανεπιθύμητες ενέργειες, χρησιμοποιούμε φάρμακα τύπου Zantac ή κάποιο παρόμοιο. Όλα τα παραπάνω φάρμακα, μειώνουν την οξύτητα των υγρών που παλινδρομούν στον οισοφάγο, χωρίς ν’ αντιμετωπίζουν την αιτία της παλινδρόμησης που είναι η δυσλειτουργία του βαλβιδικού μηχανισμού. Φάρμακα που βελτιώνουν τη λειτουργία του βαλβιδικού μηχανισμού καλό είναι να μη χρησιμοποιούνται μακροχρόνια, γιατί προκαλούν συμπτώματα παρόμοια με της νόσου Πάρκινσον.

Τι γίνεται αν τα συμπτώματα επανέλθουν μόλις τελειώσει η αγωγή;

Σε πολλές περιπτώσεις, πράγματι τα συμπτώματα της ΓΟΠ επανεμφανίζονται μόλις σταματήσει η παραπάνω αγωγή. Αν συμβεί αυτό, θα πρέπει η φαρμακευτική  αγωγή να συνεχιστεί εφ όρου ζωής, στη χαμηλότερη δυνατή δοσολογία. Δεν υπάρχει κανένας σοβαρός κίνδυνος από τη μακροχρόνια χρήση αυτών των φαρμάκων, αν και μπορεί να αντενδείκνυται η χρήση τους σε περιπτώσεις άλλων παθήσεων όπως π.χ. οστεοπόρωση, ενώ πολύ σπάνια μπορεί να εμφανιστούν παρενέργειες όπως πονοκέφαλοι ή πόνοι σε οστά και αρθρώσεις.

Υπάρχει κάποια άλλη θεραπεία αν τα φάρμακα δε βοηθάνε, αν προκαλούν παρενέργειες, ή αν κάποιος δε θέλει να τα παίρνει  εφ όρου ζωής;

Σε μια τέτοια περίπτωση αρχίζουμε να σκεφτόμαστε την πιθανότητα επεμβατικών τεχνικών για τη θεραπεία της παλινδρόμησης.
Προηγείται ενδελεχής έλεγχος με Γαστροσκόπηση, Βαριούχο Γεύμα και μέτρηση οξύτητας και πιέσεων στον οισοφάγο (μανομετρία/pHμετρία). Οι επιλογές είναι, είτε ενδοσκοπικές τεχνικές, (Stretta, Esophyx), ή λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση (Λαπαροσκοπική αποκατάσταση διαφραγματοκήλης, Λαπαροσκοπική τοποθέτηση μαγνητικού δακτυλίου LINX).

Πού πρέπει ν απευθυνόμαστε για να μας συμβουλεύσουν όσον αφορά τις επεμβατικές τεχνικές;

Η απόφαση για την ιδανική επεμβατική θεραπεία πρέπει να λαμβάνεται κατά προτίμηση από Λαπαροσκόπο Χειρουργό με ειδική εκπαίδευση στη χειρουργική του γαστρεντερικού, με ειδικό ενδιαφέρον στη χειρουργική οισοφάγου-στομάχου αν είναι δυνατόν, και εμπειρία σε όλες τις τεχνικές καθώς και στην αναγνώριση και αντιμετώπιση των επιπλοκών τους.

 

Δύο νέες μέθοδοι περιπρωκτικής χειρουργικής παρουσιάσθηκαν στο Στρασβούργο

By ΓΕΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

Video Assisted Anal Fistula Treatment 300x169 - Δύο νέες μέθοδοι περιπρωκτικής χειρουργικής παρουσιάσθηκαν στο ΣτρασβούργοΜιχάλης Ν. Βοργιάς M.D.,F.A.C.S, Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής Mediterraneo Hospital
Πηγή: http://www.sweetblog.gr

H αναζήτηση νέων μεθόδων αναίμακτης χειρουργικής, με μικρή τομή, που μειώνει τις όποιες παρενέργειες, τον πόνο και ταυτόχρονα δίνει τη δυνατότητα στον ασθενή να επιστρέψει το συντομότερο στα καθήκοντά του, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα της σύγχρονης χειρουργικής.

Το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε στη Γαλλία, στο Πανεπιστημιακό Ερευνητικό Κέντρο Χειρουργικής στο Στρασβούργο, (IRCAD – ΕΙΤ), σεμινάριο στο οποίο παρουσιάσθηκαν δύο σύγχρονες μέθοδοι διαπρωκτικής χειρουργικής, της κύστεως κόκκυγος και των όγκων του ορθοσιγμοειδούς. Το sweetblog.gr, ήταν εκεί και παρουσιάζει τις δύο αυτές μεθόδους. Στο Ευρωπαϊκό Εκπαιδευτικό Κέντρο συναντήσαμε και τον κ. Μιχάλη Βοργιά, MDFACS, Διευθυντή Χειρουργικής Κλινικής στο «Mediterraneo Hospital», Γενικό Χειρουργό που είναι εξειδικευμένος και στη Λαπαροσκοπική Χειρουργική.

Ο κ.Βοργιάς επισημαίνει ότι με τη νέα μέθοδο ΤΕΟ ( Transanal Endoscopic Operations ), που παρουσιάσθηκε, αντιμετωπίζονται οι διαπρωτικοί πολύποδες και όγκοι και μάλιστα με συμβατικά ενδοσκοπικά εργαλεία . Με την ελάχιστα επεμβατική αυτή μέθοδο οι χειρουργοί παχέος εντέρου και πρωκτού αφαιρούν πιο εύκολα καλοήθεις πρωκτικούς πολύποδες, όγκους και μορφώματα.

Η δεύτερη μέθοδος VAAFT ( Video-Assisted Anal Fistula Treatment) αφορά την αφαίρεση των περιεδρικών συριγγίων που προκαλούνται από την φλεγμονή και την απόφραξη του εκφορητικού πόρου των περιπρωκτικών αδένων. Ακόμη και εάν το ύψος του συρριγγώδους πόρου περιλαμβάνει σημαντικό τμήμα από τον σφιγκτηριακό μηχανισμό, η επέμβαση γίνεται πιο εύκολα και σχεδόν αναίμακτα.

Οι λαπαροενδοσκοπικές αυτές τεχνικές, οι οποίες συνδυάζουν την ελάχιστη παρέμβαση, μέσω φυσικής οπής, με την ακρίβεια της εκτομής υπό οπτικό έλεγχο και οι οποίες αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο της σύγχρονης Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής.

Αναπτύχθηκαν και εφαρμόζονται, με στόχο να εξασφαλίσουν μία, πιο ανώδυνη, ταχύτατη και χωρίς τομές, χειρουργική θεραπεία, επιτρέποντας έτσι στον ασθενή να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες άμεσα και ανώδυνα.

Μερικά από τα πλεονεκτήματα που προσφέρουν και οι δύο νέες μέθοδοι είναι:

  • Ο χειρουργός μπορεί να φτάσει με καλύτερη ορατότητα και ακρίβεια βαθειά μέσα στο ορθό
  • Απουσία χειρουργικής τομής
  • Ελάχιστη αιμορραγία
  • Ελάχιστες επιπλοκές και επίπτωση σε φλεγμονές
  • Απουσία κινδύνου μετεγχειρητικού ειλεού
  • Μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο
  • Ταχύτερη επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες.

 

4+1 ερωτήσεις για τη σκωληκοειδίτιδα

By ΓΕΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

appendicitis 300x226 - 4+1 ερωτήσεις για τη σκωληκοειδίτιδαΜιχάλης Ν. Βοργιάς M.D.,F.A.C.S, Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής Mediterraneo Hospital
Πηγή: http://www.crashonline.gr

Oξύς περιομφαλικός πόνος, ο οποίος μετατοπίζεται στο κάτω δεξί τεταρτημόριο της κοιλιάς, είναι οι πιο σημαντικές ενδείξεις ότι η σκωληκοειδίτιδά μας χρειάζεται άμεση επέμβαση.

Η εμφάνιση άλλων συμπτωμάτων όπως ανορεξία, ναυτία, έμετοι, χαμηλός πυρετός, είναι κοινές με άλλες αρρώστιες όπως πνευμονία, γαστρεντερίτιδα, ουρολοίμωξη, γυναικολογικά προβλήματα και καθιστούν δύσκολη τη διάγνωση του προβλήματος. Η οξεία σκωληκοειδίτιδα δεν είναι τίποτε άλλο από την απόφραξη του αυλού του εντεριδίου αυτού, οίδημα και διάχυση μικροβίων στα τοιχώματα του καθώς επίσης και στην περιοχή αυτή της κοιλιάς. Μερικές φορές η απόφραξη και το οίδημα μαζί με την φλεγμονή της, προκαλούν ρήξη αυτής και διάχυση του περιεχομένου στην κοιλιά. Το αποτέλεσμα αυτών είναι η περιτονίτιδα. Ο κ. Μιχάλης Βοργιάς – MD FACS, Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής, απαντά σε 4+1 ερωτήσεις για τη σκωληκοειδίτιδα και μας εξηγεί πώς αυτή αντιμετωπίζεται.

Πώς εκδηλώνεται η οξεία σκωληκοειδίτιδα;

Η οξεία σκωληκοειδίτιδα εκδηλώνεται με ήπιο πόνο στην περιοχή του στομάχου στην αρχή, μαζί με γαστρεντερικές διαταραχές (έμετο ή διάρροια), γενικά δυσφορία και ανορεξία. Αργότερα ο πόνος μετατοπίζεται και εντοπίζεται χαμηλότερα δεξιά και γίνεται επίμονος και βασανιστικός και πολλές φορές επιδεινώνεται με τις κινήσεις, τον βήχα κλπ. Ενώ επιπρόσθετα υπάρχει και πυρετός. Η κατάσταση αυτή απαιτεί άμεση εισαγωγή σε χειρουργική κλινική για χειρουργική αντιμετώπιση.
Είναι εύκολη η διάγνωσή της;
Αυτό που έχει σημασία μεγάλη είναι η διάγνωση της πάθησης και η διαφοροδιάγνωση από άλλες παθήσεις της περιοχής αυτής της κοιλιάς. Παθήσεις τέτοιες που παρουσιάζουν τέτοια συμπτωματολογία (περίπου), είναι γυναικολογικά προβλήματα (όπως σαλπιγγίτιδα, ρήξεις ωχρών σωματίων, συστροφές κύστεων ωοθηκών, εξωμήτριος κύηση κλπ), συμφύσεις της περιοχής που προκαλούν απόφραξη στο έντερο, μεσεντέριος λεμφαδενίτιδα (στα παιδιά παράλληλα ή μετά από λοίμωξη του αναπνευστικού-που το παιδί λέει πως το πονάει και η κοιλιά του), παθήσεις του παχέος εντέρου (εκκολπωματίτιδα σε μεγάλες ηλικίες).

Eνδείκνυται η λαπαροσκοπική χειρουργική για την αντιμετώπιση της σκωληκοειδίτιδας;

Το βασικό ερώτημα που τίθεται εδώ είναι πώς μπορεί κανείς σήμερα να προσφέρει το λιγότερο επεμβατικό (minimally invasive surgery) σε κάποιο ασθενή και μάλιστα νεαρής ηλικίας που παρουσιάζει πρόβλημα πόνου στο υπογάστριο. Οι μικρές και σχεδόν αναίμακτες τομές, οι σχεδόν ανώδυνες και με ελάχιστες επιπλοκές επεμβάσεις, είναι η πρόκληση που καλείται να διαχειριστεί ένα χειρουργός. Τη λύση, στα μεγάλα αυτά προβλήματα δίνει η λαπαροσκοπική χειρουργική, που ξεκίνησε να εφαρμόζεται σχετικά πρόσφατα, τη δεκαετία του ’90, με την ευρεία χρήση των οπτικών ινών και των video, εκτοπίζοντας σε αρκετές περιπτώσεις την κλασική γενική χειρουργική. Δικαίως θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της γενικής χειρουργικής του 20ου αιώνα καθώς με τη τεχνική αυτή όχι μόνο εξελίσσονται σε υπόθεση… ρουτίνας οι χειρουργικές επεμβάσεις αλλά δεν δημιουργούν σημαντικό χειρουργικό τραύμα. Μέσω της μεθόδου αυτής μπορεί σήμερα να διαγνωσθεί, και διαφοροδιαγνωσθεί όπως και να θεραπευθεί η οξεία σκωληκοειδίτιδα.

Πώς γίνεται η επέμβαση;

Η επέμβαση γίνεται μέσα από τρείς οπές μισού έως ενός εκατοστού, και μέσω του ειδικού οργάνου που λέγεται λαπαροσκόπιο προβάλλεται μέσα σε monitor υψηλής ανάλυσης και ευκρίνειας. Έτσι ο χειρουργός με την χρήση εξειδικευμένων εργαλείων μικρής διαμέτρου εκτελεί την επέμβαση ταχύτατα, υπό άμεση όραση και αναίμακτα.

Πότε γίνεται η επιστροφή στο σπίτι;

Άμεσα μετεγχειρητικά, ο ασθενής την ίδια ημέρα σηκώνεται από την κλίνη του, μπορεί να λάβει υγρά, εντός δε 24-36 ώρες από την επέμβαση μεταβαίνει στην οικεία του. Ο πόνος είναι μικρός, μυϊκός και οφείλεται στην διάταση που γίνεται στην κοιλιά την ώρα της επέμβασης από την εισαγωγή αερίου, το οποίο και αφαιρείται άμεσα μετεγχειρητικά. Ο πόνος αυτός παρομοιάζεται με κράμπα ή πιάσιμο μετα γυμναστική, και ανακουφίζεται ή παρέρχεται με απλά αναλγητικά.

 

laparoscopic surgery mediterraneo hospital 1 - Βουβωνοκήλη εώς Κοιλιοκήλη - Λαπαροσκοπική Αποκατάσταση

Βουβωνοκήλη εώς Κοιλιοκήλη – Λαπαροσκοπική Αποκατάσταση

By ΓΕΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ, ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Μιχάλης Βοργιάς, MD, FACS – Γεν. Χειρουργός, Mediterraneo Hospital, 16/07/2008

7 boubonokili - Βουβωνοκήλη εώς Κοιλιοκήλη - Λαπαροσκοπική ΑποκατάστασηΤι είναι κήλη;

Για τον ασθενή η «κήλη» σημαίνει ότι παρατηρεί μία δερματική προβολή που προκαλεί πόνο στο σημείο εμφανίσεως της.Για τον γιατρό η «κήλη»είναι η πρόπτωση ενδοκοιλιακού οργάνου, συνήθως τμήμα λεπτού εντέρου, το οποίο ανατάσσεται στην κοιλιακή χώρα χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα και όταν δεν ανατάσσεται και υπάρχει πόνος, δηλαδή έχει γίνει περίσφιξη, τότε απαιτείται η χειρουργική αντιμετώπιση της.

Γιατί δημιουργούνται κήλες;

Στο κοιλιακό τοίχωμα υπάρχουν ευένδυτα σημεία, όπως : στην βουβωνική περιοχή όπου δημιουργούνται πιο συχνά στους άνδρες η βουβωνοκήλη και η όσχεοβουβωνοκήλη, ενώ πιο συχνά στης γυναίκες είναι η μηροκήλη. Στην περιοχή του ομφαλού παρατηρείται η παρά-ομφαλοκήλη, στο επιγάστριο η επιγαστρική κήλη λευκής γραμμής, ενώ όπου έχει προηγηθεί χειρουργική επέμβαση μπορεί στο σημείο της εγχειρητικής τομής να δημιουργηθεί η λεγόμενη μετεγχειρητική κοιλιοκήλη.
Επίσης υπάρχουν και άλλοι παράγοντες όπως:

Η συγγενής προδιάθεση
Η διαταραχή στη ισορροπία σύνθεσης κολλαγόνου
Αύξηση ενδοκοιλιακής πίεσης (παχυσαρκία,χρόνιος βήχας,τοκετοι,κλπ)

Θεραπευτικές Επιλογές;

Η χρήση «ζώνης» χρησιμοποιείται συχνά – δεν παρέχει αποτέλεσμα!! Η κήλες με το χρόνο μεγαλώνουν Η χειρουργική αντιμετωπίσει είναι η μόνη λύση !

Χειρουργική Αποκατάσταση Βουβωνοκήλης & Μηροκήλης

Η παρουσία βουβωνοκήλης ή μηροκήλης είναι ένδειξη για χειρουργική αποκατάσταση, για να έχουμε μικρότερο ποσοστό υποτροπής, η χρήση «πλέγματος» θεωρείται το Golden Standard. Η τοποθέτηση γίνεται με την κλασσική «ανοικτή» τεχνική ή με την «λαπαροσκοπική τεχνική».

 

laparoscopic surgery mediterraneo hospital - Βουβωνοκήλη εώς Κοιλιοκήλη - Λαπαροσκοπική Αποκατάσταση

Χειρουργική Αποκατάσταση Ομφαλοκήλης & Κοιλιοκήλης

Η θεραπεία της Ομφαλοκήλης , Κοιλιοκήλης και Μετεγχειρητικής Κήλης είναι επίσης η χειρουργική επέμβαση. Εδώ, η χρήση πλέγματος έχει ένδειξη όταν το «στόμιο» του χάσματος είναι μεγαλύτερο από 3 εκατοστά.Η χειρουργική αποκατάσταση με πλέγμα, είτε κλασσικά «ανοικτά» είτε «λαπαροσκοπικά» αποτελεί τη μόνη και μόνιμη θεραπευτική αντιμετώπιση.
Πλεονεκτήματα της Λαπαροσκοπικής τεχνικής
Μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις της Γενικής Χειρουργικής κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, που αναπτύχθηκε κυρίως την τελευταία δεκαετία με την χρήση των οπτικών ινών και της τεχνολογίας video, είναι η επανάσταση της Λαπαροσκοπικής Χειρουργικής. Που οφείλεται όμως αυτή η επανάσταση; Στο γεγονός ότι με την τεχνική αυτή εκτελούνται καθιερωμένες χειρουργικές επεμβάσεις, με τα εξής πλεονεκτήματα :

1. Xωρίς σημαντικό χειρουργικό τραύμα («minimally invasive surgery” ή «ελάχιστα επεμβατική χειρουργική»)
2. Με μεγέθυνση εικόνος 10-15 φορές και καλύτερο φωτισμό,
3. Λιγότεροι απώλεια αίματος,
4. Λιγότερο χειρουργικό τραυματισμό επί των ιστών με αποτέλεσμα,
5. Γρήγορη ανάρρωση,
6. Γρήγορη έξοδο από το νοσοκομείο,
7. Μικρότερο κόστος νοσηλείας,
8. Ταχεία επάνοδο στην εργασία,
9. Έλλειψη μετεγχειρητικών επιπλοκών που έχουν σχέση με το τραύμα (διαπύηση, διάσπαση, κήλη και χρόνιο άλγος.

Η λαπαροσκοπική τεχνική αποφεύγει την κλασσική εγχειρητική τομή. Η επέμβαση γίνεται από 3-4 μικρές οπές 0.5 και 1 εκατοστά από οπούεισάγονται ειδικά Trocar Cannula που επιτρέπουν την εισαγωγή του λαπαροσκόπιου και των λαπαροσκοπικών εργαλείων. Το μεγάλο πλεονέκτημα προέρχεται από αυτή την απουσία της εγχειρητικής τομής με αποτέλεσμα την μείωση τυχών επιπλοκών που σχετίζονται με την “τομή”.
Πρώτον, επιπλοκές που έχουν σχέση με το αναπνευστικό σύστημα π.χ. ατελεκτασίες και πνευμονίες έχουν μειωθεί λόγο της καλύτερης αναπνοής μετεγχειρητικά που οφείλεται στον μειωμένο μετεγχειρητικό πόνο και γρήγορης κινητοποιήσεως των ασθενών που επίσης συμβάλει,
Δεύτερον, η μείωση επιπλοκών από το φλεβικό σύστημα των κάτω άκρων π.χ. θρομβοφλεβίτιδα και πνευμονική εμβολή.
Τρίτον, επιπλοκές που έχουν άμεση σχέση με την εγχειρητική τομή π.χ. λοίμωξη, διαπύηση, διάσπαση και μετεγχειρητικών κηλών αυτών είναι πολύ σπάνιες.
Τέταρτον, η μετεγχειρητική νοσηλεία είναι λιγότερη από 24 ώρες π.χ. στην λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή, και η επιστροφή στην καθημερινή απασχόληση γίνεται σε 4-6 ημέρες.
Πέμπτον, το άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.

Το μεγάλο ερώτημα ήταν πως μια “καινούργια” τεχνική έγινε αποδεκτή από τόσους χειρουργούς και ασθενείς παγκοσμίως τόσο γρήγορα;
Η απάντηση είναι στα πλεονεκτήματα που παρέχει η μέθοδος στον Χειρουργό και παράλληλα στο Aσθενή του.

laparoscopic surgery mediterraneo hospital - Τι είναι η Λαπαροσκοπική Χειρουργική;

Τι είναι η Λαπαροσκοπική Χειρουργική;

By ΓΕΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ, ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
Μιχάλης Βοργιάς, MD, FACS – Γεν. Χειρουργός, Mediterraneo Hospital,  27-06-2008

Η αλματώδης εξέλιξη της Ιατρικής τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια επιτρέπει στους ειδικά εκπαιδευμένους χειρουργούς, τη δυνατότητα να εκτελούν χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς να «ανοίγουν» τους ασθενείς. Η μέθοδος ονομάζεται Λαπαροσκοπική Χειρουργική.

Ο όρος Λαπαροσκόπηση σημαίνει την επισκόπηση των ενδοκοιλιακών οργάνων διά μέσου μίας μικρής τομής μήκους λίγων χιλιοστών, όπου εισάγεται το ειδικό οπτικό εργαλείο το λαπαροσκόπιο.

Ο Γερμανικής καταγωγής χειρουργός G. Kellling πραγματοποίησε το 1901 την πρώτη Λαπαροσκόπηση σε σκύλο. Αυτή ήταν η αρχή μίας καινούργιας διαγνωστικής τεχνικής που με την συνεχή παραγωγή καινούργιων εργαλείων και μηχανημάτων επέτρεψε κυρίως στους γυναικολόγους στην δεκαετία του ’60 να εφαρμόσουν διαγνωστικές λαπαροσκοπήσεις με μεγάλη ασφάλεια.

Σημαντικό ρόλο σε όλη αυτή την εξέλιξη έπαιξε ο Γερμανός Καθηγητής Γυναικολογίας Kurt Semm, ο οποίος έχει σχεδιάσει πολλά από τα λαπαροσκοπικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται και σήμερα. Η διαγνωστική κατ’αρχάς εφαρμογή της λαπαροσκόπησης εξελίχθηκε αργότερα και σε επεμβατική – θεραπευτική τις επόμενες δεκαετίες με πρωτοπόρους και τους Γυναικολόγους.

Η πρώτη μεγάλη επανάσταση στην Λαπαροσκοπική Χειρουργική πραγματοποιήθηκε το 1986, όπου το Λαπαροσκόπιο συνδέθηκε με COMPUTERCHIP T.V. CAMERA όπου η μετάδοση της οπτικής χειρουργικής εικόνας (το εσωτερικό της κοιλιακής χώρας) γίνεται σε T.V. VIDEO MONITOR. Με αποτέλεσμα μία άριστη μία άριστη ποιοτικά «εικόνα» και συγχρόνως μεγέθυνση της εξεταζόμενης περιοχής μέχρι και 16 φορές. Αυτή η προβολή στο T.V. MONITOR δείχνει την «εικόνα» όχι μόνο στον χειρουργό αλλά και σε όλη την χειρουργική ομάδα.

Η δεύτερη επανάσταση πραγματοποιήθηκε το 1987 όπου ο Γυναικολόγος Χειρουργός PHILLIP MOURET στην Λυών της Γαλλίας εκτέλεσε την πρώτη Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή (αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως) σε άνθρωπο.

Το γεγονός αυτό άνοιξε τους ορίζοντες στην Λαπαροσκοπική Χειρουργική. Σε μηδενικό χρόνο η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή έγινε η πιο δημοφιλής Λαπαροσκοπική Επέμβαση. Μονο στον Καναδά το 1992 έγιναν περίπου 25.000 Λαπαροσκοπικές χολοκυστεκτομές.

10 laparoskopiki2 - Τι είναι η Λαπαροσκοπική Χειρουργική;Πως γίνεται η επέμβαση;
Αρχικά με μία μικρή τομή 1 εκ. κάτω από τον ομφαλό, ο χειρουργός εισάγει το πρώτο TROCAR 10 χιλιοστών και διαμέσου αυτού εισάγει το CO2, στην συνέχεια τοποθετείται το Λαπαροσκόπιο που είναι συνδεδεμένο με την VIDEO CAMERA και το T.V. MONITOR έτσι ακολουθεί ο έλεγχος των ενδοκοιλιακών οργάνων και η τοποθέτηση 3 επιπλέον TROCAR (5 χιλ.)που χρησιμοποιούνται για την τοποθέτηση των ειδικών λαπαροσκοπικών εργαλείων. Αποκολλάται ολόκληρη η χοληδόχος κύστης μαζί με τις «πέτρες» από την κοίτη του ήπατος και αφαιρούνται διά μέσου του ομφαλικού TROCAR. Η επέμβαση διαρκεί περίπου 40 λεπτά.

Τι πρέπει να ξέρει ο Χειρουργός;
Ο χειρουργός πρέπει να είναι γνώστης αυτής της καινούργιας τεχνολογίας όχι μόνο από χειρουργικής πλευράς αλλά και από την πλευρά των μηχανημάτων. Πρώτον, πρέπει να γνωρίζει καλά τα εργαλεία που χρησιμοποιεί, να είναι σε θέση να αναγνωρίσει και να αντιμετωπίσει τυχών βλάβες αυτών. Δεν μπαίνει πλέον στο χειρουργείο ο χειρουργός με μόνο το νυστέρι στο χέρι.
Δεύτερον, να είναι γνώστης της Λαπαροσκοπικής τεχνικής και αυτό έχει σχέση με την εκπαίδευση του σε αυτή την VIDEO-ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ.

Τι πρέπει να ξέρει ο Ασθενής;
Οι πιθανοί κίνδυνοι και επιπλοκές πρέπει να εξηγούνται από το χειρουργό στον ασθενή πριν υποβληθεί σε οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση. Οσον αφορά την Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή, πρέπει να γνωρίζει το γεγονός ότι η εγχείρηση μπορεί να μην είναι εφικτή Λαπαροσκοπικά (περίπου 2%) λόγο π.χ. κάποιος τεχνικός λόγος (πολύ στερεές συμφύσεις ή οξύτατη φλεγμονή) και ο χειρουργός να μετατρέπει την επέμβαση στην κλασσική «ανοικτή» μέθοδο.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα:

  • Για τον Χειρουργό
    Με την μεγέθυνση (μέχρι και 16 φορές) που παρέχει η Λαπαροσκοπική τεχνική ο χειρουργός έχει τη δυνατότητα να δει με μεγάλη λεπτομέρεια ανατομικά στοιχεία που με την ανοικτή μέθοδο δεν θα ήταν εύκολο. Επίσης με την αρχική τομή του 1 εκ. (όπου εισάγεται το λαπαροσκόπιο) έχει την δυνατότητα να ελέγξει όχι μονο την πάσχουσα περιοχή ή όργανο αλλά όλη την ενδοκοιλιακή χώρα, π.χ. σε γυναίκα που θα υποβληθεί σε Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή μπορεί ο χειρουργός να ελέγξει την μήτρα, τις ωοθήκες κλπ.
    Επίσης σημαντικό είναι η δυνατότητα καταγραφής σε DVD ολόκληρης της χειρουργικής επέμβασης για μελλοντική χρήση και για εκπαίδευση νεότερων χειρουργών.
  • Για τον Ασθενή
    Τα πλεονεκτήματα είναι πολλαπλά. Η έλλειψη της χειρουγικής «τομής» μειώνει σημαντικά το εγχειρητικό STRESS. Η μέθοδος μπόρεσε να επικρατήσει τόσο γρήγορα και να αντικαταστήσει τις ανοικτές μεθόδους πρώτα απ’όλα γιατί σχεδόν εκμηδένισε τον πόνο.
    Κατά πρώτον, ελάχιστος μετεγχειρητικός πόνος συνεπάγεται αφ’ ενός μεν την καλύτερη αναπνευστική λειτουργία (αναπνοή) αφ’ ετέρου δε την ταχύτατη δυνατότητα κίνησης του ασθενή την ίδια μέρα μετά την επέμβαση, με αποτέλεσμα την μείωση των πιθανών μετεγχειρητικών επιπλοκών λ.χ. ατελεκτασίες, πνευμονίες και θρομβοφλεβίτιδες. Κατά δεύτερο λόγο, οι επιπλοκές που έχουν σχέση με την «τομή» όπως λοίμωξη, διάσπαση ή μετεγχειρητική κήλη είναι σπάνιες.
    Τέλος, το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άριστο ο δε χρόνος νοσηλείας είναι λιγότερο από 24 ώρες.

Ποιες άλλες επεμβάσεις γίνονται Λαπαροσκοπικά;
H Λαπαροσκοπική τεχνική από παλαιά επέτρεψε στους Γυναικολόγους να εκτελούν πολλές γυναικολογικές επεμβάσεις με ασφάλεια Λαπαροσκοπικά (αφαίρεση κύστης ωοθήκης, πλαστική σαλπίγγων, ενδομητρίωση, εξωμήτριο κύηση, λύση συμφύσεων, υστερεκτομή κλπ)
Το φάσμα των επεμβάσεων της γενικής χειρουργικής που εκτελούνται σήμερα λαπαροσκοπικά επεκτείνεται.
Μερικά παραδείγματα είναι: Πλαστική βουβωνοκήλης, μηροκήλης και κοιλιοκήλη, κιρσοκήλη, αφαίρεση σκωληκοειδούς απόφυσης, σπληνεκτομή, διαφραγματοκήλη κλπ.

Close Menu